Even wat anders dan gedacht...

Ok, zoals jullie kunnen lezen mail ik nog steeds uit Quito!! Vorige week zaterdag had ik een bericht gestuurd, ben ´s avonds uit eten geweest met Susanne en de volgende dag zou ik naar Tena vertrekken.

Zaterdag op zondag ben ik de hele nacht wakker geweest, omdat ik ziek was. Toch ´s morgens om 8.00 uur de bus gepakt naar Tena. 6 uur later zonder problemen aangekomen. Alleen dat mijn buik nog steeds niet in orde was en ik onwijs pijn in mijn rug had. Het regende heel erg hard en ben met de taxi naar Establo de Tomas gegaan. Daar aangekomen zat het hek opslot en was er niemand. Me af laten zetten aan de weg en toen wilde de taxichauffeur ook nog een dollar meer dan we hadden afgesproken. Nou dat had ie aan mij mooi een verkeerde want ik had mijn dag toch al niet. Ik had alleen een briefje van 5 en ben net zo lang blijven zitten tot ik het terug kreeg! Hij was echt heel boos. En ik was rijk en hij was arm en ze deden daar niets voor niets... Dus ik in mijn beste spaans zeggen dat hij pech had en we 4 dollar hadden afgesproken en afspraak is afspraak.

Na een poos bij een heel klein winkeltje te hebben gewacht (wat gelijk ook de enige faciliteiten zijn daar) bracht een klein jongetje me weer naar establo en toen was er wel iemand. Ik had een cabaña voor mijzelf was zeiknat en heb de informatie doorgelezen over de school. Heb een eindje gewandeld en de paar kinderen die ik tegenkwam vroegen allemaal of ik de nieuwe engelse lerares was en verder verstond ik er geen hol van!! Heb heel goed nagedacht en kwam toen tot de conclusie dat dit niet is wat ik wilde. Ik wil nog zo veel reizen en daar heb je spaans voor nodig. Dus de volgende dag toen ik nog steeds ziek was heb ik mijn tas weer ingepakt en ben weer 6 uur in de bus gaan zitten om terug te gaan naar Quito.

Nu zit ik hier dus al weer bijna een week en heb het goed naar mijn zin. Dinsdag ben ik naar school gegaan om het een en ander te regelen om school. Ik slaap nog een maand bij dezelfde familie zodat ik mijn spaans een beetje kan oefenen. In een hostel praat je of nederlands of engels en dat kan ik al. Ik heb elke dag extra spaanse lessen op een andere school dan waar ik eerst naar toe ging. De lessen zijn een stuk goedkoper en het is een echt ecuadoriaans gebeuren, dus geen stiekem engels praten. Mijn lerares Vilma kan wel een klein beetje engels maar gebruikt het echt nooit en ze vind het ook niet goed als ik mijn woordenboek gebruik. Nee zegt ze: beschrijf het maar in de woorden spaans die je wel kan en als we er dan echt niet uitkomen mag ik het woordenboek gebruiken. We zijn weer vanaf het begin begonnen en het gaat eigenlijk best goed en ik heb er lol in dus dat is het belangrijkste.

Dan waren we ook nog op zoek naar een project waar ik vrijwilligerswerk zou kunnen doen. Maar omdat er 10 meiden van het ROC uit nederland zijn zit er al heel veel vol. Uiteindelijk ben ik vrijdag voor het eerst naar mijn project geweest. En toevallig is dat hetzelfde project als waar Susanne werkt. Vrijdag heb ik in de keuken geholpen en maandag begin ik in grupo 1. Met kinderen tot 2 jaar en elke week heb ik dan een andere groep.

Donderdag ben ik met Brad naar een klein restaurantje geweest tot na zonsondergang en toen konden we heel mooi alle lichtjes van de stad zien. Daarna zijn we naar een gratis concert geweest van een man en vrouw die zowel in spaans als portugees zongen. Echt heel leuk. Vrijdag was het heel druk in de stad omdat het bijna halloween is. Lekker wat gedronken en zaterdag zijn Brad en ik naar Papallacta geweest. Dat is 2 uur rijden op 3300 meter hoogte. En daar zijn warme baden. Het water is zo warm door de vulkanische grond daar. Heel erg lekker. En er was geen zon, erg bewolkt, dus hoefde we ons ook geen zorgen te maken over verbranden.....dachten we. Echt hoe het kan kan het maar ik ben zo rood als een kreeft. Dus vanaf nu maar altijd goed insmeren.

Een lang verhaal maar nu zijn jullie weer helemaal op de hoogte.

Liefs Christa