Puno en lago titikaka

Hoi Allemaal,

Vroeg de trein terug gepakt en toen met de bus vanaf daar naar een volgend dorp. We wilde nog een marktje bezoeken en een laatste ruine bekijken. Zowel Leo als ik waren na Machu Picchu wel klaar met al dat steen dus met een collectivo naar Cusco. Dat is een goedkope taxi en die proppen ze helemaal vol. We zaten met zn 4en op de achterbank 2 voorin en 1 achterin. Stinken joh tussen de locals!!

De busrit naar Puno was niet aan mij besteed. We hadden gekozen voor een bus die op verschillende plaatsen stopt om de omgeving te bekijken. Maarja kerken, nog meer steen en een onwijs saaie gids konden mij niet echt boeien.

In Puno hadden we mazzel. Het was het feest van de maagd en er waren allemaal optochten in de stad. Konden we mooi gelijk van de verschillende kleding genieten die ze hier dragen.

Puno ligt aan Lago Titikaka. Dat is het hoogst gelegen zoetwatermeer op de wereld. Dat ligt op 3812m hoogte. Vanaf Puno vertrokken we met een boot naar onze eerste bestemming: De Uros eilanden. Dit zijn allemaal rieteilandjes bij elkaar. De mensen leefde vroeger op een rieten boot met een huisje erop. Samen met andere families maakte ze de eilanden. Deze eilanden drijven op een soort turf. Daarbovenop komen lagen van riet en daarop maken ze huizen ook van riet. Elke maand moet er weer een nieuwe laag bij omdat het vanaf onder verrot.

De mensen die daar wonen leven van de touristen die hun zelfgemaakte spullen kopen. Jeetje wat zijn die vrouwen daar dik zeg!! Niet te geloven!! Het is heel raar om op zn eiland te lopen. Je zakt er echt een beetje in weg.

Daarna 3 uur verder met de boot naar Amantani. Hier worden we opgewacht door veel vrouwen in de speciale klederdracht. Het is een soort loterij. Er zijn 10 touristen te verdelen en iedereen hoopt dat zij de gelukkige zijn die je mee naar huis mogen nemen.
Leontine en ik slapen bij Silvia een vrouw van 29 met 2 kinderen. Haar man is 8mnd weg om geld te verdienen. We hebben een eigen kamertje en die ziet er goed uit. Ze kookt nog op houtvuur en heeft geen electriciteit (net als de rest van het eiland). Het toilet is scouting ten top!! Na een bak soep en wat aardappels met en ei gaan we een wandeling maken op het eiland. Lang leven de hoogte. Leo en ik hijgen ons te pletter. Als we terug komen krijgen we weer soep en daar zit je dan in een donkere van kleigemaakte keuken te eten. Wat een verschil!! Ik werd er stil van.
Ze hebben er echt weinig. We hadden trouwens een grote tas vol met rijst aardappels en groente voor haar meegenomen omdat we wisten dat ze daar niet veel hebben. En toen wat door haar gemaakte mutsen gekocht (voor het goede doel) en dan denk je nou dat was wel weer genoeg, maar dan komen er zielige verhalen dat haar kinderen niet naar school kunnen omdat ze geen uniform voor ze kan betalen enz enz. Vervelend, maar zelfs mijn portemonnee is geen bodemloze put haha.

Om 20.00 uur werden we in traditionele kleding gehezen en gingen we naar het centrale plein voor een dans en muziek avond. We zagen er schattig uit!!! Voor al mijn bergschoenen onder de rok, die bij mij tot mijn knieën kwam ipv halverwege mijn kuit, was een mooi detail.

Er was peruaanse live muziek en we hebben gedanst met de gastmoeders. Echt ik heb genoten!! Het was super. Wel zwaar hoor op deze hoogte iedereen had een roodaangelopen gezicht en liep te hijgen.

Na het onbijt gingen we weer met de boot naar een ander eiland. Heet dat het was!! En maar zeggen dat het regenseizoen is haha. Hier breid iedereen zijn eigen mutsen. Bij de mannen betekent een rode muts dat ze getrouwd zijn en een rood met witte muts dat ze vrijgezel zijn. Echt leuk om die mannen te zien breien!! En met 4 pennen nog wel!!

Morgen hebben we de bus naar Arequipa.

Ciao for now

Besito Christa