Pura Vida!!

Hola harde werkers,

Oja vorige week zaterdag zouden Susanne en ik elkaar treffen op het busstation van riobamba. Dat liep even anders dus uiteindelijk stond zij in de regen in Guamote en ik zat te verkleumen op het station in Riobamba. Lang leven internet!! Eind goed al goed ´s avonds zaten Jut en Jul gezellig samen te kletsen bij de openhaard van het hostal.

Zondag gingen we paardrijden. Het paardrijden op zich vond ik niet zo heel bijzonder. Maar de omgeving en de mensen waren geweldig!! Je rijd op ongeveer 4000m hoogte en iedereen verbouwd daar wat er wil groeien dus de bergen zien er uit al een lappendeken echt heel mooi! De mensen wonen daar in hutjes van ongeveer 15m² met het hele gezin (±10pers). Ze koken daar op houtvuur en meestal lopen er cavia´s rond. Ze geloven dat de cavia´s hen zullen beschermen tegen het kwaad. Als er onaangekondigd bezoek komt en de cavia´s beginnen te piepen dan dreigt er gevaar. De mensen moeten hier heel hard werken om de touwtjes aan elkaar te kunnen knopen.
Tijdens de rit werden we vergezeld door een paar jongetjes op ezeltjes en fietsjes.

Er werd die dag ook gestemd in Ecuador voor de nieuwe president, dus iedereen was op straat en overal stonden tentjes waar je eten kan halen. Hele varkens met alles er op en aan is hier eerder regelmaat dan uitzondering. Het was echt super om alle mensen te zien met de verschillende kleuren kleding en hoeden. Alle verschillen zijn gekomen omdat men vroeger op een hacienda werkte en de landeigenaren hun personeel uit elkaar moesten kunnen houden.

Daarna met de bus naar Cuenca weer een uur of 4,5. Dit is een studentenstad en er zijn veel oude gebouwen. We zijn met de bus naar Incapirca geweest. Dit is de belangrijkste Inca ruine in Ecuador. Eigenlijk was dit een stad van de Cañar maar 40 jaar voordat de spanjaarden naar Ecuador kwamen is het overgenomen door de Inca´s die er een zonnetempel hebben gebouwd. Zo konden de reizende Inca´s weten welk seizoen het was. Erg leuk om eens te zien een leuk voorproefje voor alles wat ik in Peru nog ga zien.

Eergister naar nationaal park Cajas. Hier zijn ongeveer 200 meren te vinden en kan je uitgebreid wandelen. Kaartje gekocht, goed ingesmeerd, rugzak op en gaan. Susanne stapte gelijk in een grote modderpoel: kan je dat niet even zeggen!! Hahaha ik ben hier ook voor het eerst... Toen een eindje gelopen en het is echt heel mooi. Maar de paadjes zijn moeilijk te vinden. Nog maar eens zoeken en we wisten het echt niet. Dus besloten dat het verstandiger was om terug te gaan.

Weer een eind met de bus naar Guayaquil. Daar staan allemaal irritante mannetjes die je honderd keer vragen of je met hun taxi wil. Nee, rot op ik ben mijn lonely planet aan het lezen. Hadden we een taxichauffeur die het adres niet kon vinden maar dat vertelde hij pas toen we al onderweg waren. Leuk hoor. In een raar minder bueno hostel geslapen. En de ochtend erna gauw weer weg.

In de bus naar Puerto Lopez stopte de bus zomaar ongeveer een half uur om allemaal verkopers de kans te geven wat te verkopen in de bus. Ze verkopen echt alles: kokos, water, bananenballen, tandenborstels, wattenstaafjes, pepermuntjes, cremetjes, maisbroodjes, bakken rijst/kip, chocolade, cake enz

Nu zitten we in het zonovergoten vissersdorpje Puerto Lopez. Je ziet geen mens op het strand om te zwemmen en we vermaken ons prima!! Na het rondsjouwen met mijn veel te zware backpack is lezen in de zon echt heerlijk!!

Un beso para ustedes